Στις αλλαγές που θα πρέπει να διέπουν το σχεδιασμό της νέας προγραμματικής περιόδου 2014-2020 αναφέρθηκε ο Γενικός Γραμματέας Αποκεντρωμένης Διοίκησης Ηπείρου-Δυτικής Μακεδονίας, Ηλίας Θεοδωρίδης στη διάρκεια της ενημερωτικής συνάντησης που οργάνωσε η Περιφέρεια Δυτικής Μακεδονίας στην Κοζάνη την Τρίτη (2/10/12) με αντικείμενο την προετοιμασία της πρότασης κατευθύνσεων Αναπτυξιακής Στρατηγικής.
«Η νέα περίοδος δεν πρέπει να διέπεται από κριτήρια απορροφητικότητας αλλά από κριτήρια αποδοτικότητας των πόρων. Βρισκόμαστε σε κατάσταση μεγάλων μεταρρυθμίσεων και αλλαγών και ο σχεδιασμός της περιφερειακής αναπτυξιακής διαδικασίας θα πρέπει να αποφύγει όλες τις στρεβλώσεις του παρελθόντος», υπογράμμισε ο κ. Θεοδωρίδης στην τοποθέτησή του κατά τη διάρκεια της συνάντησης.
Ταυτόχρονα στάθηκε με κριτική διάθεση για την προηγούμενη περίοδο και το μέχρι σήμερα προωθούμενο μοντέλο ανάπτυξης (από το σχέδιο Μάρσαλ έως το Δ΄ Κ.Π.Σ). «Δαπανήθηκαν πόροι χωρίς ουσιαστικό αποτέλεσμα», είπε ο Γενικός Γραμματέας και απαρίθμησε τις στρεβλώσεις του παρελθόντος:
- «Κυριάρχησαν τα κριτήρια της απορροφητικότητας και όχι της αποδοτικότητας των πόρων
- Δεν υπήρξε εθνική αναπτυξιακή στρατηγική. Η χώρα μας από την ένταξή της στην Ευρωπαϊκή Ένωση και κυρίως στο Ευρώ και την Ευρωζώνη συνέχισε να βαδίζει με ορίζοντα τον εθνικό της μικρόκοσμο απέναντι σε ένα διεθνές περιβάλλον ταχύτατα παγκοσμιοποιημένο που απαιτούσε τη ραγδαία προσαρμογή της σε καθεστώς υψηλής ανταγωνιστικότητας.
- Η αθηνοκεντρική πολιτική κρατική δομή επέβαλε μια τριτοκοσμική θεσμική συγκρότηση στις περιφέρειες της χώρας αντί μιας περιφερειακής Ευρωπαϊκής συγκρότησης τους. Ο «Καλλικράτης» έπρεπε να δημιουργηθεί και εφαρμοστεί από το 1981 και όχι το 2011 δηλαδή, με 30 χρόνια καθυστέρηση. Σήμερα η Αυτοδιοίκηση θα ήταν χειραφετημένη (όχι μόνο οικονομικά) ώστε να μπορεί να αποτελέσει αντιρροπιστικό παράγοντα στην κρίση. Αυτή η διοικητική δομή είχε ως αποτέλεσμα το εθνικό και ευρωπαϊκό παράδοξο, να διευρυνθούν οι χωροταξικές ανισότητες μεταξύ των περιφερειών και του κέντρου και να αδυνατεί έως και σήμερα η Ελλάδα να ενσωματωθεί στην Ευρώπη. Αποτέλεσμα δηλαδή, αντίθετο από αυτό για το οποίο δινόταν οι ευρωπαϊκοί πόροι που ήταν η ενσωμάτωση και η σύγκλιση της. Χαρακτηριστικά παραδείγματα των παραπάνω είναι: ο εκτροχιασμός της ανάπτυξης προς την Ολυμπιάδα (δαπανήθηκαν τεράστιοι πόροι με κόστος το εθνικό έλλειμμα στο επίπεδο των υποδομών της χώρας), καθώς και το γεγονός ότι τα 2/3 του πλεονάσματος που κυρίως παρήχθη μέσω της παραοικονομίας επενδύθηκαν σε γη και οικοδομή τομείς που για δεκαετίες αποτελούσαν τις πιο αποδοτικές μορφές επένδυσης γιατί περιέκλειαν τις μεγαλύτερες υπεραξίες".
Κλείνοντας την τοποθέτησή του ο Γενικός Γραμματέας Αποκεντρωμένης Διοίκησης έκανε ειδική αναφορά στο μοντέλο ανάπτυξης που πρέπει να σχεδιαστεί για την Δυτική Μακεδονία. «Η περιφερειακή ανάπτυξη, είπε, είναι συνυφασμένη με την ανάπτυξη της Αγροτικής Οικονομίας και τη σύνδεσή της με επενδύσεις καινοτομίας στην παραγωγή, στη μεταποίηση και το εμπόριο. Η αξιοποίηση του ανθρώπινου παραγωγικού και επιστημονικού δυναμικού πρέπει να προστεθεί στα συγκριτικά πλεονεκτήματα της κάθε περιοχής. Αυτή είναι η κύρια πρόκληση που αντιμετωπίζουν οι περιφέρειες μας».